ΙΚΟΝΙΟ

ΙΚΟΝΙΟ (Konya)

Το Ικόνιο υπήρξε μεγάλη θρησκευτική διασταύρωση της έδρας του χριστιανικού επισκόπου Αμφιλοχίου ο οποίος υπήρξε φίλος του Μ. Βασιλείου. Παλιά πρωτεύουσα των Σελτζούκων όπου και ήκμαζε συνεχίζει να ακμάζει ο σουφισμός, μια απόκλιση από τον ορθόδοξο μωαμεθανισμό που προτείνει τους οπαδούς τους να σταματήσουν τον ιερό πόλεμο και να ενωθούν με το σύμπαν χορεύοντας.

Το όνομα της πόλης προέρχεται από την ελληνική λέξη εικόνιο. Σύμφωνα με το μύθο εδώ αφιέρωσε ο Περσέας ένα ομοίωμα του αποτρόπαιου κεφαλιού της Μέδουσας. Στα Ρωμαϊκά χρόνια έγινε Iconium με τους Βυζαντινούς αργότερα να το εξελληνίζουν σε Ικόνιο μέχρι την άφιξη των Σελτζούκων λίγο μετά τη Μάχη του Ματζικέρτ, που μετενόμασαν το Ικόνιο σε Κοnya.

Βάση της παραδοσιακής κουζίνας του Ικονίου είναι το αρνίσιο κρέας και η μελιτζάνα που είναι και τα κυριότερα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα της Κεντρικής Ανατολίας.

Το θρησκευτικό στοιχείο στην πρωτεύουσα των Δερβίσηδων είναι έντονο και ο επισκέπτης το αντιλαμβάνεται όχι μόνο από τους πολλούς μιναρέδες που υπάρχουν στην πόλη αλλά και από την αμφίεση των κατοίκων που επιμένουν στη Μαντίλα σε ποσοστό που ξεπερνά το 80%.

ΑΖΙΖΥΕ ΤΖΑΜΙ (Aziziye Mosgue)

Στο παζάρι του Ικονίου βρίσκεται το Αζίζυε τζαμί. Ένα απ’ τα αρχαιότερα τζαμιά του Ισλάμ στην Τουρκία.

Aziziye Mosgue

Η κατασκευή του είναι περίτεχνη, με τον παραδοσιακό τρόπο από ζωγραφισμένα κεραμίδια και ο μιναρές του είναι αντιγραφή του Μιναρέ της Μέκκας.

ΤΕΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΤΖΕΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ

Θρησκευτικό κέντρο των Περιδινούμενων Δερβίσηδων αποτελεί το τέμενος του Τζελαλαντίν Ρουμί, του ιδρυτή του τάγματος των Μαβλεβίδων.

Ο ΤΡΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΤΕΜΕΝΟΥΣ

Ο τρούλος του τεμένους στηρίζεται σε τέσσερις κίονες και είναι υπενδεδυμένοι με τιρκουάζ πλακίδια χρώμα ταμπού για τους Ισλαμιστές που θεωρούν πως μόνο αντικείμενα που αφορούν τον Μωάμεθ μπορούν και έχουν αυτό το χρώμα.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ΤΕΜΕΝΟΥΣ

Πλέον το τέμενος λειτουργεί στο μουσείο. Δεξιά στον μαρμάρινο πλακόστρωτο της αυλής είναι η κουζίνα και τα 17 κελιά της αδελφότητας χτισμένα από τον Μουράτ τον Γ’ το σιντριβάνι στο κέντρο της αυλής με τους λουτήρες διαμορφώθηκαν το 15ο αιώνα. Στο τέμενος υπάρχουν πολλοί σαρκοφάγοι των μελών της οικογένειας του Ρουμί, του ίδιου κάτω από τον πράσινο τρούλο και πολλών φημισμένων δερβίσηδων.

  

ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΔΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΡΒΙΣΗΔΩΝ

Ο Ρουμί  έφθασε στο Ικόνιο το 1220 μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι. Ο πατέρας του φημισμένος θεολόγος έχαιρε της επιστήμης του Σουλτάνου της περιοχής. Ανήσυχο πνεύμα ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την ελληνική πλατωνική φιλοσοφία και τον ορθόδοξο Μοναχισμό στο ελληνορθόδοξο μοναστήρι του Χαρίτωνος που οι Τούρκοι αποκαλούσαν Elantin tekke, δηλαδή τεκκέ του Πλάτωνα. Στον σουφισμό μυήθηκε το 1244

ΚΕΡΙΝΑ ΟΜΟΙΩΜΑΤΑ ΔΕΡΒΙΣΗΔΩΝ

ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΔΕΡΒΙΣΗΔΩΝ

Από ένα τυχαίο γεγονός που δεν ήταν άλλο από τον ήχο ενός σφυριού και έχοντας στην ψυχή του τα ψήγματα της διδασκαλίας του Πλάτωνα, άρχισε να στροβιλίζεται, συντονισμένος με τις τροχιές των άστρων και την κίνηση του σύμπαντος. Θεωρώντας πως ο κατακερματισμός του κόσμου σε όντα και αντικείμενα δεν είναι παρά εκφάνσεις,   προσόψεις,   εφήμερες
εκδηλώσεις μιας άφατης μονάδας που ταύτισε με το Θεό. Από τότε άρχισε να κηρύττει την άνευ όρων αγάπη την ανοχή και την ισότητα.

Μεβλανά σημαίνει δάσκαλος και σούφι αυτός που φορά το suf, τραχύ μάλλινο ύφασμα, σαν τις προβιές που φορούσαν ο προφήτης Ηλίας και ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής.

Οι δερβίσηδες είναι οι μαθητές του Ρουμί, μέλη του τάγματος Μεβλανά που ακόμα και σήμερα με τον περίτεχνο χορό τους προσπαθούν να ενωθούν με το σύμπαν. Εξάλλου δερβίσης που προέρχεται από την τουρκική λέξη δερβής που σημαίνει ο άνθρωπος που βρίσκεται στο κατώφλι της ένωσης του ουρανού με το Θεό.